არც კი ვიცოდი:ჭიანჭველები თურმე მართლა ყველაფერს ჭამენ:)

ალბათ პირველად,ან მეორედ მომინდა წერა,მაშინ როცა კარგად ვარ...
ისე კარგად არ,რომ ვიყვირო და ცა გავხიო:)
ჩუმად კარგად ვარ,
გულში კარგად...
უცაბედი,უმიზეზო ღიმილის მსგავსი კარგად ყოფნაა,თუ დაგიჭირეს სუროს ხასხასა მწვანე ფოთოლს რომ დააბრალებ,ან აივანზე დღეს პირველად შემჩნეულ ბუდეს...
ბაგემდე თვალის ჭრილი რომ გყიდის და კიტხვებს აჩენს,
შენ ამ კითხვებზე პასუხობ,რომ გიყვარს ბუნება:)
გაუცინარ დღეს გეცინება,
უამინდობის ამინდს ქმნი თავად,
გეამაყება დღეს წვეთებიც რომ გიყვარს წვიმის,
ფოთლებიც ქარის შერხეული
(განურჩევლად ყველა ფოთოლი)
ეს სიყვარული დღეს ჰაერს ჰგავს,მთლიანად გავსებს,
გავსებს კი არა,გადმოდის შენი ბაგეებიდან,უპეებიდან და ისეთი გულწრფელია ცოტა გაშინებს...
დღეს არ ხარ ერთი იმათგანი ან ამათგანი,
დღეს ბუნება ხარ,
ყველა ხეში ხარ,ყველა კენჭში
და გიხარიაააააააა
(ეხლა წახვალ და სარეცხს გარეცხავ გახარებული:):))

ჩემეული"ქვიშის ფილოსოფია"

კითხულობ უსასრულოდ და არ გინდა მალე დამთავრდეს,არადა წყურვილი გკლავს,თითქოს შენც ქვიშით გქონდეს პირი სავსე და გატყაპნილი ნერწყვი ყელში გქონდეს გაჩხერილი.ქვიშა-ცხოვრება ყველაფერ ადამიანურს სპობს,მაგრამ არსებობისთვის აუცილებელია სიმყარე?ალბათ...ცხადად გრძნობ,რომ ნიკ ძიუმპესავით შენც ქვიშის ორმოში ხარ,იქნებ უფრო ცუდ დღეშიც იყო,რადგან აქ დაღუპვის,გადაგვარების ალბათობა გა
ცილებით დიდია.გული გერევა ამ ყველაფერზე.შიშით თვალს ვერ ხუჭავ და მიწაზე რაც შეიძლება მყარად ადგამ ფეხს,შეიძლება ეს მყარი მიწა უცებ ჩაიქცეს და თან ჩაგიყოლოს.ადამიანი ყველაფერს ეგუება,მას თავისი დამპალი კბილების სუნიც კი სიამოვნებს,თუმც ამას არავინ აღიარებს.ცხოვრობს შურის სოკოთი ავად და ვერც ამჩნევს როგორ იხრჩობა თავის ნარწყევში.ცხოველური ინსტიქტები ერთადერთია რაც არასოდეს ავიწყდება,ყოველ დღე შლის კალენდარში განვლილ დღეს.როგორ უნდა მიახრჩოს ეს საშინელი ზიზღი და ბოროტება,ცოფმორეული ღრიალებს და ტავი ეცოდება სხვისი კი არადა საკუთარი.რცხვენია სიშიშვლის და სხვას კიცხავს ამის გამო..უნდა ყველა ძარღვი ამოიღოს და პაწია ნაკუწებად დაგლიჯოს ეს დამპალი სხეული..
ეს რა არის?რა არის?როგორ ყვარებია სიცოცხლე ხედავ?მილიონი საცეცით ებღაუჭება ქვიშის პაწია მარცვლებს,რათა შიგ სამუდამოდ ჩაიმარხოს თავი...