აქედან ვერ გაგათბობ

რაც შენ დაგაბრუნე სახლში,მას შემდეგ...
აღარ ვიპარავ წამებს,წუთებს,საათებს,
აღარ მიცემს გული მარჯვნივ და აღარც მარტორქების ხმა მესმის,ისე ფეხაკრეფით გაიპარნენ ვერც კი შევნიშნე.
აღარც საკუთარ თავს ვუღიმი ვიტრინებში და აღარც ლუდს ვსვამ...
რაც საკუთარ თავთან დაგაბრუნე,ვხარშავ მურაბებს,
აღარ ვწერ და ისევ განვიცდი...
ტყემალი მლაშე გამომივიდა,ბევრი ვიტირე,ალბათ მაგიტომ...
გამოვიტირე ყველა შენი შეხება,კოცნა,ჩახუტება,
გამოვიტირე ის ერთადერთი დილა,ერთად რომ არ გვქონია.
მე აღარ ვითვლი სახლებს შენამდე...დაუკითხავად წამოვიღე შენი გულის,ჩემი ნაწილი და სულ თან დამაქვს.
რაც დაგაბრუნე,მას მერე მივხვდი ჩემო რისთვის დაგიმსახურე,რისთვის გიპოვე,ჩემად მიგიღე და სამუდამოდ დაგიტოვე.