ბეჭდის შიდა წარწერას ვგავარ

Saturday, January 23, 2010

მოვიწყინე შენთანო და გამექცა...
დარდი ჩემი კიბე-კიბე აივლის,
ალუბლებიც აყვავდება აივნის...
მანამდე კი...
ჩემი ყოველდღიურობისაგან თავის დაღწევის უშედეგო ცდები,პრობლემებისგან გაქცევის ნიღაბს ამოვაფარე.
ემოციები მექცა დარდებად...
სიყვარული ხან ცრემლებად მეკარგება,ხან ფეხაკრეფით მიიპარება...
კართან ვეწევი და აგერ უკვე მერადენედ ვპირდები,რომ...
ცივ ნიავს არ მივაკარებ,
გავიღვიძე...
ახლა უბრალოდ თვალებს ვიფშვნეტ,
გამოვფხიზლდები,როცა მზე ძალას მოიკრებს,მაშინ...
ყველა იმ ადგილს შემოვივლი,ასე რომ მენატრება,აღარც მოუცლელობას მოვიმიზეზებ,აღარც უმანქანობას...
ხაფანგში დაჭერილი მგელივით მზად ვარ საკუთარი კიდური გადავღრღნა კბილებით,ოღონდ გავიქცე..
უშედეგო ცდა რაიმეს გამოსწორების,შეცვლის,თავიდან დაწყების,ან სულ თავიდან...
ვინმეს შველის...
ერთგული მხარის...
უანგარო ღიმილის...
სასაცილო ვარ,შეიძლება,
მაგრამ არ ვარ თვალთმაქცი..
არც ანგარებით ვაკეთებ რამეს...
და ჯობს ტკივილმა დამახრჩოს ისევ ვიდრე ბოღმამ...
გაივლის ესეც...
მანამ,სანამ..
მოვიწყინე შენთანო და ღიმილი გამექცა.

0 comments: